Για περισσότερο από μισό αιώνα, η αντισύλληψη θεωρείται σχεδόν αυτονόητα γυναικεία υπόθεση. Από τη στιγμή που το πρώτο αντισυλληπτικό χάπι κυκλοφόρησε τη δεκαετία του 1960, η ευθύνη της αποφυγής της εγκυμοσύνης (με όλες τις σωματικές, ψυχολογικές και κοινωνικές συνέπειες που αυτό συνεπάγεται) μεταφέρθηκε σχεδόν αποκλειστικά στις γυναίκες. Το ερώτημα, ωστόσο, παραμένει επίμονο: Γιατί, τόσες δεκαετίες μετά, δεν υπάρχει ακόμη ένα αξιόπιστο ανδρικό αντισυλληπτικό χάπι; Η απάντηση δεν βρίσκεται σε έναν μόνο λόγο. Είναι το αποτέλεσμα μιας περίπλοκης αλληλεπίδρασης βιολογικών περιορισμών, οικονομικών κινήτρων και βαθιά ριζωμένων κοινωνικών αντιλήψεων για το φύλο, το ρίσκο και την ευθύνη. Η αντισύλληψη ως καθημερινότητα των γυναικών Για όσες γυναίκες δεν επιθυμούν μια εγκυμοσύνη στο άμεσο ή μεσοπρόθεσμο μέλλον, το σύγχρονο ιατρικό σύστημα προσφέρει πληθώρα επιλογών. Υπάρχουν εκατοντάδες εκδοχές αντισυλληπτικών χαπιών, καθεμία με ελαφρώς διαφορετική ισορροπία συνθετικών ορμονών. Υπάρχουν εμφυτεύματα στο μπράτσο, ενδομήτριες συσκευές που στερεώνονται στον τράχηλο, επιθέματα, ενέσεις και μηχανικές μέθοδοι. Η ποικιλία αυτή δημιουργεί την ψευδαίσθηση της επιλογής. Στην πράξη, όμως, όλες αυτές […]
