Στη συλλογική αντίληψη, ο καρκίνος αρχίζει με μια μετάλλαξη στο DNA ενός φυσιολογικού κυττάρου. Αυτή η μετάλλαξη δίνει στο κύτταρο τη δυνατότητα να πολλαπλασιάζεται ανεξέλεγκτα, παρακάμπτοντας τους μηχανισμούς ελέγχου του οργανισμού. Σταδιακά σχηματίζεται ένας όγκος και κύτταρα που αποκολλώνται εξαπλώνονται σε άλλα σημεία του σώματος. Ωστόσο, όπως τονίζει ο Economist, τα τελευταία χρόνια οι επιστήμονες ανακαλύπτουν κάτι ανατρεπτικό: οι λεγόμενες «καρκινογόνες μεταλλάξεις» δεν περιορίζονται σε όγκους αλλά είναι εξαιρετικά συχνές και σε υγιείς ιστούς. Σχεδόν το ένα τέταρτο των κυττάρων του δέρματος φέρει τέτοιες μεταλλάξεις, ενώ στη μέση ηλικία πάνω από το μισό του οισοφάγου και περίπου το 10% της επένδυσης του στομάχου καλύπτονται από κύτταρα με «επικίνδυνες» γενετικές αλλαγές. Αντίστοιχα ευρήματα υπάρχουν σε παχύ έντερο, πνεύμονες και ωοθήκες. Το μυστήριο είναι γιατί αυτά τα κύτταρα, ενώ είναι «προγραμματισμένα» να εξελιχθούν σε καρκινικά, δεν οδηγούν πάντα σε όγκους. Η απάντηση φαίνεται να βρίσκεται στους υγιείς γείτονές τους: κύτταρα με ευεργετικές μεταλλάξεις μπορούν να εμποδίζουν την εξάπλωση των επικίνδυνων. Ενισχύοντας αυτά […]