Σε ένα τοπίο όπου ο αέρας είναι λεπτός και το οξυγόνο δυσεύρετο, οι ανθρώπινες κοινότητες όχι μόνο επιβιώνουν αλλά και παρουσιάζουν βιολογικές αλλαγές που μεγιστοποιούν την ικανότητα του οργανισμού να τροφοδοτεί τους ιστούς με οξυγόνο. Νέα έρευνα από την ανθρωπολόγο Cynthia Beall και την ομάδα της στο Πανεπιστήμιο Case Western Reserve περιγράφει με λεπτομέρεια πώς η επίμονη ζωή για περισσότερες από 10.000 γενιές στο υψηλό Θιβετιανό Οροπέδιο έχει αφήσει «αποτυπώματα» στο ανθρώπινο σώμα. Αποτυπώματα που αυξάνουν την αναπαραγωγική επιτυχία και, επομένως, μεταδίδονται στις επόμενες γενιές. Το πρόβλημα του υψομέτρου και γιατί είναι χρήσιμο ως «πειραματικό πεδίο» Η ασθένεια υψομέτρου είναι μια γνωστή αντίδραση του οργανισμού στην απότομη πτώση της ατμοσφαιρικής πίεσης και στη μείωση της ποσότητας οξυγόνου που εισέρχεται σε κάθε αναπνοή. Παρ’ όλα αυτά, σε υψόμετρα όπως αυτά του Θιβετιανού Οροπεδίου, όπου τα επίπεδα οξυγόνου είναι «αξιοσημείωτα χαμηλά», οι τοπικοί πληθυσμοί ευδοκιμούν, γεγονός που προσφέρει στους επιστήμονες ένα σαφές, μετρήσιμο μοντέλο για το πώς ο ανθρώπινος οργανισμός προσαρμόζεται σε […]
