Έχετε μόλις ολοκληρώσει ένα πλούσιο χριστουγεννιάτικο γεύμα. Νιώθετε πλήρεις, σχεδόν ακίνητοι, και δηλώνετε κατηγορηματικά ότι δεν μπορείτε να φάτε ούτε μπουκιά ακόμα. Κι όμως, όταν εμφανίζεται η πουτίγκα ή μια φέτα κέικ, κάτι αλλάζει. Ξαφνικά, «λίγος χώρος» μοιάζει να υπάρχει. Το φαινόμενο αυτό δεν είναι ούτε παράδοξο ούτε αποτέλεσμα έλλειψης αυτοσυγκράτησης. Όπως εξηγεί η Michelle Spear, καθηγήτρια Ανατομίας στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, πρόκειται για ένα απολύτως φυσιολογικό αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης μεταξύ του πεπτικού συστήματος, του εγκεφάλου και του περιβάλλοντος στο οποίο τρώμε. Το betsubara και ο μύθος του «δεύτερου στομαχιού» Οι Ιάπωνες έχουν εδώ και χρόνια μια λέξη για να περιγράψουν αυτή την εμπειρία: betsubara, που μεταφράζεται ως «ξεχωριστό στομάχι». Ανατομικά, ένα τέτοιο στομάχι δεν υπάρχει. Ωστόσο, η καθηγήτρια Spear επισημαίνει ότι η αίσθηση πως υπάρχει διαθέσιμος χώρος ειδικά για επιδόρπιο είναι τόσο κοινή, ώστε δεν μπορεί να αποδοθεί απλώς σε ψυχολογική αυθυποβολή. Αντίθετα, αντανακλά μια σειρά από καλά τεκμηριωμένες φυσιολογικές και νευροβιολογικές διεργασίες, οι οποίες εξελίχθηκαν ώστε να ενθαρρύνουν […]
